[VI]Lotar Mateus

[Target Man]

VELIKI IGRAČI

 

XIII dio

 

- Lotar Mateus -

 

http://img401.imageshack.us/img401/8676/lotharmatthus.jpg

 

  Uz meksičkog golmana Karbahala, Lotar Mateus je jedini fudbaler koji je nastupao na 5 Svetskih prvenstava. Igrao je 1982, 1986, 1990, 1994, 1998. Drži rekord po broju odigranih mečeva – 25. Ukupno je postigao 6 golova.

  Lotar Mateus je jedan od najboljih nemačkih fudbalera svih vremena. Do ranih 90-ih je igrao na mestu organizatora igre, da bi se kasnije prebacio u odbranu, gde je igrao na mestu libera. Bio je izuzetno snažan i racionalan fudbaler, poznat po razornom udarcu. Bio je kapiten i najbolji igrač tima koji je osvojio Svetsko prvenstvo 1990.

  Mateus je debitovao na Mundijalu 1982. Igrao je na samo dva meča u kvalifikacionoj grupi, a njegova ekipa je bila zaustavljena u finalu od Italije. Već u Meksiku 1986. bio je standardni reprezentativac, i odigrao je svih 7 mečeva na prvenstvu. Nemačka se prilično mučila na tom prvenstvu, jedva su prošli grupu, da bi zatim u 1/8-finala prošli autsajdera Maroko, golom Mateusa iz slobodnog udarca tek 2 minuta pre kraja meča. U četvrt-finalu su opet posle velike borbe izbacili Meksiko na penale, da bi “proigrali” tek u polufinalu, kada su izbacili Francusku – 2:0. U finalu ponovo nisu dobro počeli, jurili su i dostigli argentinskih 2:0, da bi im Buručaga pred kraj meča zapečatio sudbinu i po drugi put za redom im oteo titulu Svetskog prvaka ispred nosa. Ipak, sve je to naplaćeno 4 godine kasnije.

 

  U Italiji 1990. su Mateus i Nemačka bili toliko dominantni da prosto nisu mogli da ne osvoje i treću titulu. Već na prvom meču u grupi, protiv Jugoslavije, bilo je jasno da su Nemci došli da konačno i osvoje turnir. Briljirao je Mateus, sa dva pogotka, oba iz trka, sa distance (bio je to njegov “trejdmark”), i Nemačka je lako pobedila sa 4:1. Zatim je usledila i laka pobeda nad Emiratima i remi protiv Kolumbije. U 1/8-finala je pobeđen tada aktuelni šampion Evrope Holandija, da bi u četvrt-finalu naišli na tvrdu ekipu Čehoslovačke, koja je pala nakon penala koji je izveo upravo Mateus – 1:0. U polufinalu je odigran jedan od najuzbudljivijih mečeva turnira, sa Engleskom. Bio je to dvoboj starih znanaca, iz koga je kao pobednik izašla Nemačka, posle izvođenja penala. U finalu su se sastali ponovo (kao i 1986.) Nemci i Argentinci. U jednoj prilično nervoznoj i ružnoj utakmici za nijasnu su bili bolji Nemci, a Lotar Mateus je kao kapiten podigao trofej namenjen Svetskom šampionu. Bio je to vrhunac njegove karijere. Bio je proglašen za najboljeg igrača šampionata, te godine je dobio i priznanje “Frans Fudbala” za najboljeg igrača 

 

  Evrope, a u novoustanovljenom izboru FIFA za svetskog igrača godine, bio je prvi laureat.

Koliko su u 80-im godinama Nemci imali uspeha na Mundijalima, toliko u 90-im nisu. U SAD 1994. ispali su od Bugarske u 1/4-finalu, a jedini strelac za Nemačku na tom meču bio je Mateus. Isto se dogodilo i u Francuskoj 1998. Posle neubedljivih igara u grupi (2:2 sa Jugoslavijom), pobeđen je Meksiko uz veliku pomoć sudije, da bi se sve vratilo u četvrt-finalu kada su izgubili od Hrvatske sa visokih 0:3. Bio je to poslednji, 25. meč Lotara Mateusa na Svetskim prvenstvima, čime je postavljen rekord koji će teško biti nadmašen.

  Mateus je i državni rekorder sa tačno 150 nastupa za reprezentaciju, na kojima je 23 puta bio strelac. Sa Nemačkom je još osvojio i EURO 1980.

 

  Imao je i vrlo bogatu klupsku karijeru. Počeo je u matičnoj Borusiji iz Menhengladbaha, za koju je igrao od 1979-84 (162 meča, 36 golova), da bi zatim, logično, otišao u Bajern u kome je proveo naredne četiri sezone (113/57) i osvojio tri šampionske titule. Iz Bajerna ga je put vodio u Milano, u Inter. I tamo je proveo četiri godine (1988-92) i za to vreme odigrao 115 mečeva i dao 40 golova. Sa Interom je osvojio jednu titulu šampiona Italije i jedan UEFA Kup. Posle italijanske epizode vratio se u Bajern i tamo odigrao još 8 sezona, sve do 2000. godine (189/28), da bi konačno završio karijeru u njujorškom klubu Metro Stars, iste te 2000. Ukupno je sa Bajernom osvojio 7 titula šampiona a dva puta je gubio u finalima Kupa/Lige Šampiona (1987. od Porta, 1999. od Mančester Junajteda). Dva puta bio je igrač godine u Nemačkoj.

 

  Posle igračke karijere okrenuo se trenerskom pozivu, gde nije imao previše uspeha. Svakako da iz tog segmenta njegove karijere vredi izdvojiti osvojenu titulu prvaka Jugoslavije sa Partizanom (2002/03), i plasman u Ligu Šampiona sa istim klubom.

 

L0w50T70ylY

[Ruf™]

[rouz]

na neki nacin i uzdigao Srpski fudbal...hvala na reportu , svasta me je zanimalo u vezi njega

[Wanted]

Imam sliku sa njim

[Ventus]

Ne verujem ti dok ne pokazes neee

[Wanted]

Poslacu ti veceras na msnu.

 

Edit: Kako znas kako ja izgledam?

[Ventus]

::